Chaan Be’erotayim is gelocaliseerd in de westelijke Negev en gedeelte van de geografische Sinaiwoestijn. De twee eeuwenoude bronnen gaven de plaats zijn naam: ‘Be’er’ betekend bron en ’tayim’ twee. De bronnen worden de Mozes en de Aharon bronnen genoemd. De oude Tamariskbomen en de bronnen worden gevoedt door het hoge grondwaterpeil dat is gebruikt al eeuwen wordt gebruikt door de reguliere bewoners.

Het oude wateraquifer en de nabijheid van de “Zeeweg” (oude Testament, Genesis 26), heeft een grote hoeveelheid archeologische herinneringen achtergelaten: Gereedschappen van vuursteen, stenen huizen, rotstekeningen, potscherven, Agrarische terassen en een eeuwenoud waterbasin die een van de grootste is in de Negevregio.

De omgeving is rijk aan herinneringen van verschillende culturen, kennis en de opbouw en het vergaan van nederzettingen.

Vanaf de Bijbelse tijd door de Nabateese en Byzantijnse periode heen tot de vroege twintigste eeuw, toen de regio strategisch belangrijk werd in de strijd tussen het Ottomaanse en Britse rijk.

Voor kenners en belangstellenden is de vegetatie in de omgeving speciaal, vooral na regenval in de wintermaanden waardoor de valleien volledig in kleurige bloei staan. Op verschillende plekken zijn nog oeroude amandel- en olijfbomen te zien, en zelfs enorme Atlantische pistach bomen.

Ook is er in de omgeving een stabiele populatie dieren aanwezig waarvan sommige uniek zijn in de regio.